‘Knoop doorgehakt: in verband met corona houden we Job (16) vanaf vandaag thuis. De school is nog open, maar gezien zijn broze gezondheid haken we vroegtijdig af. We zitten in de meest kwetsbare categorie, die van de fragiele hoogbejaarden en anderen met een gammel gestel. Ik zou het mezelf nooit vergeven als Job ten onder ging aan covid-19, omdat ik niet wilde toegeven aan de coronagekte.

Job overleefde vorig jaar een van zijn zwaarste winters ooit. Veel ziek, we waren als de dood voor een longontsteking. Door zijn kromme rug zitten zijn longen in de verdrukking. Vanwege zijn lage spierspanning kan hij slecht ophoesten. Een longontsteking kan fataal voor hem zijn. Met regelmaat meldden we ons bij de huisarts en bij de longarts, godzijdank bleef het bij een behapbare luchtweginfectie.

Maar de schrik zat erin. We deden alles om Job te beschermen en hem weer gezond te krijgen. Dat bracht menig slapeloze nacht. En nu? Het coronaspook waart rond en loert op kwetsbare zielen. Een advies van Andreas Voss, de Nijmeegse hoogleraar infectiepreventie in Nieuwsuur gaf de doorslag. Hij raadt burgers aan zelf hun verantwoordelijkheid te nemen. Daarmee bedoelt hij: vraag je af of je per se naar plekken moet waar veel mensen komen. Is thuisblijven een optie?

Job is al vaak thuis. Door zijn broze gezondheid valt hij zonder corona al vaak om en zorgen we op de bank voor hem. Hij mist geen essentiële zaken als hij niet naar school gaat. Voor het niveau ‘dagbesteding’ dat hij volgt, wacht geen eindexamen en zelfs het woord proefwerk hoeft hij niet te kennen.

Nu is alleen nog de vraag of en hoe Rob en ik onze broodwinning kunnen aanpassen. Ik werk op de universiteit, Rob in de buitenschoolse opvang – bij uitstek plekken waar veel mensen samenkomen. Moeten wij ook thuisblijven? Wordt vervolgd.